უნიღბო პოლი ანუ როგორ გამაცურა მეზობელმა გურგენამ

უცნაური დღეა,აი ისეთი საგიჟეთს რომ უნდა ესტუმრო.
სადაა პოლი? დიდი ალბათობით საგიჟეთის რომელიმე ოთახში გიტარას უკრავს.
ისევ აფეთქებული ალუბლების სუნია ჰაერში.
არა,უნდა მივიდე და სიგიჟეში ავყვე პოლს,უნდა მივიდე და ჩვენ ბავშვობაზე ბევრი ველაპარაკო.
როგორ ვჩუქნიდი საჭირო წიგნებს,და როგორ მადლიერების გრნობის გარეშე კითხულობდა და იყენებდა თვითვეულ მათგანს.
უნდა მივიდე და ჩემივე ნაჩუქარი ცინიზმით დავტკბე.
ყველა მოგონება აწმყოს მოზაიკად უნდა გავუცოცხლო,მერე დავჯდე და ყველა წარსულის რითმა თავს მოვახვიო,
ბავშვობის ფოტოები გადავუშალო და პატარა პოლის გულუბრყვილობის გახსენებით დავტკბე.
ამ ფიქრებიდან ტელეფონის ზარმა გამომაღვიძა,პოლი იყო…
ელეგანტური ხმაში შეპარული სიგიჟით.
ახლა ის დროა როცა საგიჟთში გელიან-მითხრა და ყველაფრის უთქმელად დაკიდა ყურმილი.
არ დავვბნეულვარ,მოძველებულ ფანდებს მივუხვდი,უკვე გაცვეთილს ათასჯერ გამოყენებულს მაგრამ მაინც პოლის ფანდებს.
მოულოდნელად ბავშვობა გამიცოცხლდა თვალწინ,ჩემი შექმნილი პოლის ხასიათი და მისი ქედმაღლური გამოხედვა.
ჩემი გულუბრყვილო ფიქრები და მისი უმადური მზერა,ისეთივე უმადური როგორც ნებისმიერი წიგნის ჩუქების დროს,როცა არასდროს იმჩნევდა საჩუქრის ფასს,და ვალდებულადაც კი მთვლიდა ვყოფილიყავი გაზაფხულის თოვლის ბაბუა.
მაგამ ის ხომ პოლია… და ამით ყველაფერი ნათქვამია.
ამ ფიქრებში ვიყავი როცა გულმა აღარ მომიტმინა ჩავჯექი ტაქსში და საგიჟეთის მისამართი ვუთხარი მძღოლს,(რომელსაც სხვათაშორის სამი დიპლომი ედო გვერდით,ვისმინე არცთუ საინტერესო ისტორიები და როგორც იქნა მიმიყვანა დანიშნულების ადგილას)
ექთანს არაფერი ვუთხარი და პოლისთვის სიურპრიზის გაკეთება ვისურვე,
სწრაფად გავირბინე დერეფანი და მისი კარები შევხსენი.
უცებ ჩემი მეზობელი გურგენა დავინახე რომელსაც ხელში პოლის ნიღაბი ეჭირა,დავიბენი აღაარ ვიცოდი რა მექნა.
მეზობელმა გურგენამ დაბნეულად შემომხედა და ნიღაბი ხელიდან გაუვარდა,სულ ნაწილებად დაიშალა,გრამებად…
უცებ ყველაფერი აღვიდგინე,გამახსენდა რომ ოდესღაც თავადვე ვაჩუქე მეზობელ გურგენას პოლის ნიღაბი (ეს ამბავი აღარც კი მახსოვდა,ძვირი არ გადამიხდია,სულ ორ ლარად შევიძინე,ალბათ ამიტომ დაიშალა ასე უცებ და ასე გრამებად ამიტომ დაიმსხვრა)
მეზობელმა გურგენამ უხერხულად შემომხედა
ხოო შენი შექმნილი პოლი არ არსებობს,ეს მე ვარ ვინც არასდროს გადაგიხდის მადლობას არც პოლის ნიღბისთვის და არც ნაჩუქარი წიგნებისთვის-მითხრა გურგენამ და გამაღიმა….
უცნაური გრძნობა დამეუფლა და გამოვერკვიე ილუზიიდან.
**********
მორალი: იაფასიან ნიღბებს ნურასდროს იყიდით და ნუ აჩუქებთ თქვენ მეზობელ გურგენას.