დავიკარგე

,,არ აქვს მნიშვნელობა ვინ ვართ და სად ვცხოვრობთ,ყველა ჩვენგანს აწუხებს არასრულყოფილების განცდა,თითქოს რაღაც დავკარგეთ და მის დაბრუნებას ვლამობთ.მაინც რას ვისაკლისებთ? ამას ცოტა ვინმე თუ გაიგებს ალბათ,და ვინ გაიგებს,მათგან ერთეულებს თუ ეყოფათ ძალა ძიების გზას დაადგნენ”
(ელიფ შაფაქი)

თითქოს ცხოვრება უკვე წაგებულია და არ ღირს დაღლა.
ემოციები განაწილებულია დაბადებასა და გარდაცვალებაზე.
მეც სადღაც იაქ ვარ და ნულს მილიონზე ვყოფ.
მრჩება ნაშთი-რომელიც შენია.
უსასრულობას დამატებული დღეები უფრო დიდი უსასრულობაა.
ყელამდე ნაგავში ამოსვრილი ანგელოზები მტრედებს ჭამენ
ბავშვებს პეპლების ერთდღიანი სიცოცხლე შურთ.
სიტყვები სიტყვები სიტყვები,სიცარიელით სავსე ინტერესები.
ცარიელი თვალები და ზიზღი სოციუმის.
ამდენი თეთრი ყვავი ერთად-და მე შავი.
სიგიჟედ ნაქცევი ღამეები და ადამიანები რომლებიც მხოლოდ ჩემთვის შეიქმნენ!
ჩემთვის მხოლოდ!
და რომელთაც არ გაგაკარებთ.

************************
სულ ესაა
დავიკარგე
დავიკარგე
დავიკარგე
დავიკარგე